بیشتر عکس ها روی لپ تاپ دوست عزیزی مونده و هنوز نتونستم ازشون بگیرم. اما چون دوستان منتظر عکس ها بودند فعلا چند تاشو می گذارم برای دیدنشون به ادامه مطلب برید.
بیشتر عکس ها روی لپ تاپ دوست عزیزی مونده و هنوز نتونستم ازشون بگیرم. اما چون دوستان منتظر عکس ها بودند فعلا چند تاشو می گذارم برای دیدنشون به ادامه مطلب برید.
تصورم از ارتش عراق همان بود که در فیلم ها دیده بودم. یعنی به هر چه فکر می کردم به رنگ و بوی حسینی داشتن فکر نمی کردم! از زائرین قبل هر چه شنیده بودم بی احترامی و بغض و کینه بود و من هم خودم را برای همین آماده کرده بودم!
از مرزبانی ایران که رد شدیم و وارد منطقه ی صفر شدیم منتظر همین برخوردها بودم. اما از منطقه ی صفر که رد شدیم و وارد مرزبانی عراق شدیم اولین رفتار عجیب را دیدم!
بنا بود وسایلمان را از روی ریل بازرسی رد کنیم و خودمان هم از گیت رد شویم اما سربازی که جلوی گیت ایستاده بود با هل ملایمی مرا هدایت کرد که از کنار گیت رد شوم و بدون این که وسایلم بازرسی شود وارد عراق شوم! اولش که هل داد فکر کردم با همون رفتارهای خشانت آمیز روبرویم اما وقتی فهمیدم می خواسته راحت تر رد شوم تازه فهمیدم به خطا بوده ام!
وارد مرزبانی عراق که شدیم اولین چیزی که نظرم را جلب کرد پرچم های سه گوش نشان از عزای حسین (ع) داشت. یعنی به خاطر ایرانی ها زده اند؟
توی صف مهر کردن پاسپورت می ایستیم. پرچمی که سه تمثال بر روی آن است نظرم را جلب می کند. یکی تمثال امیرالمومنین است و یکی تمثال حضرت امام حسین اما عکس سوم را که پیرمردی با ریش های سفید و بلند است نمی شناسم. به خودم می گویم یعنی امام زمان را چنین تصویر کرده اند؟ آخر زیر تصویر نوشته اند «یالثارات الحسین» از دوستی می پرسم تا ببینم آیا او می داند این تمثال کیست که او نیز نمی داند. فردا این روز البته فهمیدم که آن تمثال پدر مقتی صدر بوده است رهبر فکری بخشی از شیعیان عراق!
کامپیوتر افسر عراقی هنگ کرده است و ما معطل مانده ایم. بالاخره نوبت من می شود و پاسپورت مهر می شود با عبارتی که از قبل با خودم تمرین کرده ام می گویم «شکرا جزیلا» و او که جوابی می دهد که «حبیبی» را از آن می فهمم!
ظاهرا امروز یک دوستیم و نه یک دشمن قدیمی تحمیل شده!
و من هنوز در فکر
بیچاره اون که حرم را ندیده بیچاره تر اون که دید کربلاتو
برگشتم با یه کوله بار از حرف و خاطره و یه دل سنگین پرغصه و هوایی!
انشاء الله می نویسم از آن چه شد و گذشت. به برخی رفقا هم قول دادم عکس هاشون را روی این وبلاگ قرار بدهم که بدقول نخواهم شد انشاء الله.
وادی السلام :
آرزومه که زیر علم بمیرم یا بیام یه گوشه از حرم بمیرم
حضرت علی ع خودشون ملک وادی السلام را خریدند و به واسطه ی محبت به ایشان خداوند 70 هزار نفر از وادی السلام را بدون حساب رسی به بهشت می برند .. در راوایات است که ارواح مومنین در این قبرستان گرد هم می آیند و هر مومنی که از دنیا برود ملکی روحش را به اینجا می آورد و هر کس که در این قبرستان دفن شود عذاب قبر از او برداشته می شود. در این قبرستان علاوه بر قبور اهالی عراق، قبور مردم مختلفی از ایران، هند، پاکستان، لبنان و ... دیده می شود در قبرستان وادی السلام قبور بسیاری از علما و انبیاء الهی وجود دارد که مهمترین آنها به شرح ذیل می باشند:
مرقد مطهر حضرت هود و صالح (ع) که در ورودی قبرستان قرار دارند.
مرقد آیت ا... سید علی قاضی طباطبایی عارف و عالم برجسته در قسمت جنوبی وادی السلام و نزدیک مقام حضرت هود و صالح(ع)
مقام امام زمان (عج ).. گفته شده است که بعضی از بزرگان در دوران غیبت کبری در این مکان مقدس به خدمت امام زمان (عج) شرفیاب شده انداز آن جمله استاد العرفا "سید علی قاضی طباطبایی " است که هم اکنون مرقد منورش زیارتگاه خاص و عام در وادی السلام است .
نجفیان
جنازه های خود را در قسمت های جدید این قبرستان که در سمت راست وادی
السلام واقع شده به خاک می سپارندکه از جمله مدفون شدگان در این قبرستان
شهید "محمد باقر حکیم "است که محل دفنش با مقبره ای مشخص است
قبر حضرت نوح و ابراهیم ـ علیهما السلام ـ و حدود 370 نفر از پیامبران در کنار امام شریف علی ـ علیه السلام ـ می باشد.
مقام امام صادق ـ علیه السلام ـ که امام مدتی در آنجا بوده
مقام امام سجاد ع ..روایت شده که هر وقت امام برای زیارت جدشون امام علی ع می اومدن در این مکان اقامت و عبادت میکردن
مجید سربازه. خودش را خیلی به این در و اون در زده تا گذرنامه بگیرد اما فعلا که خبری از گذرنامه نیست. حالا این که گذرنامه بگیره یه حرفه تهیه ی ویزای انفرادی حرف دیگری است. اما شدیدا معتقدم که آقا که بطلبه هیچ مانعی نمی تونه جلوی زیارتت را بگیره.
انشاء الله که با هم زائر آقا خواهیم بود. حالا این که نتونسته تا حالا جایی اسم بنویسه خیلی مهم نیست.
این سایت tavala.ir فکر میکنم همه ی همتش را گذاشته روی این که بچه ها را بترسونه تا نکنه زائرهای امام حسین زیاد بشن! آخه هر روز شرایط را سخت تر میکنند. بعد یه دفعه نصفه شب می فهمی که فقط تا فردا وقت داری که فلان مدرک را آماده کنی!
اما بازم میگم آقا که بطلبه همه وسیله اند. مهم نیست سختش کنند یا آسان!
خلاصه این که امروز رفتیم ستاد دانشجویی عتبات واسه جلسه ی این که خوب حالا که ما اسممون شد فعال رسانه ای و فرهنگی چی ازمون میخوان؟
اما عملا چیز زیادی به جز آن چه میدانستم دستگیرم نشد.
انشاء الله پنج شنبه عازمیم :)
در نجف اشرف مقامی وجود دارد که که در کنار بحر النجف واقع می باشد و مردم آن را صافی صفا نام گذاشته اند. این منطقه سابقاً به نام مسبل معروف بوده و بعد از آن به نام العماره شناخته شد.
در صافی صفا آرامگاه یک مؤمن نیکوکاری ست از اهالی یمن که پیکرش از راه های دور همان طور که وصیت کرده بود آورده شد تادر این زمین مبارک به خاک سپرده شود.
تاریخ نگاران روایت می کنند :
که روزی امام امیر المؤمنین علی ابن ابی طالب بر لبه بحر النجف در مین الغری ایستاده و در خلوت ایمانی خویش به نشانه های خداوند متعال می اندیشید و ناگهان چیز سیاه مانندی از دور نزدیک می شد و هنگامی که نزدیک گشت مردی بود اعرابی که بر شتر خود بار سنگینی حمل می نمود. وی به نزیک امام که رسید معلوم شد که آن بار سنگین, جنازه است.
اعرابی بر امام سلام کرد بدون آنکه او را شناخته باشد سپس اما علی (علیه السلام) از وی پرسید : از کجا آمده ای ؟ گفت: از یمن امام پرسید ؟ در اینجا به دنبال چه هستی؟ و این جنازه کیست ؟
آن مرد گفت : این پیکر پدرم است و او را آورده ام تا در این زمین به خاک بسپارم. امام گفت: آیا این فاصله را در پشت سر گذاشته ای تا این جنازه را در اینجا دفن کنی ؟ چرا در همان جا در یمن او را دفن نکردی ؟
مرد گفت : به خداوند قسم که این وصیت اوست, که هنگامی که بمیرد او را در این خاک دفن کنم. امام گفت: از او نپرسیدی چرا این وصیت را کرده است؟ مرد گفت: آری پرسیدم و در جوابم گفت که در این خاک مردی دفن خواهد شد که در نزد خدا و پیامبرش شأن بلند مرتبه ای دارد و هر کس که در کنار او دفن شود خداوند آنچه را که ناپسند است از وی دور خواهد ساخت و شفاعت او را به دست خواهد آورد و داخل بهشت خواهد شد.
این مرد که در اینجا دفن خواهد شد نیکوهایی دارد که کتابها گنجایش به یاد آوردن و عقل ها نیز به آنها احاطه نخواهند داشت. این کافی ست که دوست داشتنش ایمان و دوست نداشتنش, کفر است. وی بهترین مردم بعد از پیامبر (صلی الله علیه وآله) و الگویی ست برای الگوپذیران.
امیر مؤمنان از او می پزسد: آیا این مرد را می شناسی؟ گفت: نه.
امام گفت: آن مرد من هستم در آن هنگام اعرابی بر پای امام افتاد و آن را می بوسید و گریه می کرد. امام گفت: چونکه پدرت این وصیت را کرده است و تو از راه دور آمده ای من نیز نماز و دفن او ر ابر عهده می گیرم . مرد گفت: خوشا به حال پدرم که وصیت کرد در پیش تو دفن شود و من شما را در اینجا یافتم و او به نماز خواندن و دفن کردن تو برای وی مشرف خواهد شد.
سپس امام از او پرسید: پدرت در زندگی اش چه می کرد؟ مرد گفت: ای امیر مؤمنان به خداوند قسم که او همیشه تو ار به یاد می آورد می کند. و دائماَ او را می شنیدم که به نام تو از خداوند متعال نجات می کرد و در نماز شب بسیار فراوان این را از خداوند می خواست.
سپس بعد از دفن آن مؤمن اهل یمن نیکوکار در همان جا بسیاری دیگر از بزرگواران به خاک سپرده شدند و در این مکان مسجدی قدیمی وحود دارد که به مقام شریف که در کنار منطقه کم ارتفاع بحر النجف احاطه دارد و تاریخ ساخت آن به قرن هفتم و گفته شده است هشتم هجری باز می گردد. و امروزه ساختمان با وسعتی ست که هر بیننده می تواند از دور آن را ببیند و روی آن گنبدی ست که با زیباترین و با شکوه ترین نقش ها و نوشته ها و منبت کاری های اسلامی تزیین شده است و کنار آن مقام امام زین العابدین وجود دارد.
عکس های دوم و سوم از آقای ولی رازانی
کربلا
1- مرقد مطهر حضرت امام حسین و حضرت علی اکبر علیه السلام
2- مرقد 72 تن شهدا کربلا
3- مرقد حبیب ابن مظاهر رحمه الله علیه
4- گودال قتلگاه ، محل شهادت حضرت امام حسین علیه السلام
5- مرقد مطهر ابراهیم مجاب ابن محمد عابد ابن امام کاظم علیه السلام
6- مرقد مطهر حضرت ابا الفضل العباس علیه السلام
7- نهر علقمه
8- محل قطع دست راست حضرت ابا الفضل علیه السلام
9- محل قطع دست چپ آن حضرت
10- تل زینیبه
11- خیمه گاه
12- مقام علی اکبر علیه السلام
13- مقام علی اصغر علیه السلام
14- محل ملاقات امام حسین (ع) با عمر سعد در روز عاشورا
15- مقام امام زمان « عج»
16- باغ امام صادق علیه السلام
17- مرقد حضرت حربن یزید ریاحی
18- مرقد حضرت عون ابن عبدالله ابن جعفر
19- شط فرات
اطراف کربلا - المسیب
20- مرقد طفلان مسلم بن عقیل « محمد و ابراهیم»
21- مرقد قاسم بن حسن ابوالجاسم
نجف و اطراف آن
22- مرقد مطهر حضرت امام علی علیه السلام
23- مرقد مطهر حضرت آدم علیه السلام
24- مرقد مطهر حضرت نوح علیه السلام
26- مقام حضرت علی علیه السلام
27- مقام امام زین العابدین علیه السلام
28- مرقد مطهر حضرت هود علیه السلام
29- مرقد مطهر حضرت صالح علیه السلام
30- مقام امام زمان علیه السلام
31- مقام امام صادق علیه السلام
اطراف نجف
32- مسجد حنانه ،موضع راس الحسین علیه السلام
33- مرقد حضرت کمیل بن زیاد نخعی
کوفه
مسجد سهله34- مسجد کوفه
35- محراب مسجد ، محل ضربت خوردن حضرت علی علیه السلام
36- مصلای نوافل آن حضرت
37- مقام حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله
38- مقام حضرت آدم علیه السلام
39- مقام حضرت جبرئیل علیه السلام
40- مقام حضرت نوح علیه السلام
41- مقام حضرت ابراهیم علیه السلام
42- مقام حضرت خضر علیه السلام
43- تنور طوفان علیه السلام
44- محل ساختن کشتی حضرت نوح
45- دکه القضاء محل قضاوت حضرت علی علیه السلام
46- بیت الطشت
47- مقام امام صادق علیه السلام
48- مرقد مطهر حضرت مسلم بن عقیل
49- مرقد مطهر حضرت مختار
50- مرقد مطهر حضرت هانی ابن عروه
51- اطراف مسجد کوفه
52- خانه امام علی علیه السلام
53- کتابخانه امام حسن وامام حسین علیه السلام
54- اطاق ام البنین
55- محل وصیت آن حضرت در موقع شهادت
56- محل غسل و کفن آن حضرت
57- چاه خانه حضرت علی علیه السلام
58- مرقد میثم تمار
59- مرقد حضرت خدیجه خواهر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام
60- دارالاماره ابن زیاد لعنه الله علیه
61- مقام حضرت امام صادق علیه السلام
62- مقام حضرت ابراهیم علیه السلام
63- مقام حضرت ادریس علیه السلام
64- مقام حضرت خضر علیه السلام
65- مقام امام زین العابدین علیه السلام
66- مقام . 124 هزار پیامبران الهی
مسجد صعصعه
مسجد زید
تا زمانی که سربازی ام تمام نشده بود هر وقت کسی میرفت کربلا فقط حسرت میخوردم. اما این بار جدی جدی اسممون جزو زائرهای آقا ثبت شده. دوست دارم واقعا حق این زیارت را ادا کنم.
یکی از چیزهایی که این چند روز فکرمو مشغول کرده عظمت راهپیمایی اربعینه. حتی تصورش هم عظیمه! بیست میلیون! بیست میلیون عاشق امام حسین که از سراسر دنیا پا می شن میان کربلا! حتی تصورش هم سخته! مگه نه؟ یعنی تقریبا یک چهارم کل ایران!
بعد وقتی به این عظمت فکر می کنم به خودم می گم این بیست میلیون می دونی چه کارهایی می تونست بکنه؟ می تونست چه تحولاتی در دنیا بیافریند؟
بعد یه سایه ی سنگینی میاد که یعنی از این بیست میلیون 313 تا «یار» در نمیاد؟ چرا؟