در حالی که تیم مذاکره ایران برای توافق خود را ملزم به حفظ خطوط قرمز ترسیم شده توسط رهبری میداند تیم مذاکراتی آمریکا هم خطوط قرمزی برای خود تعیین کرده است که با خطوط قرمز این طرف خیلی تفاوت دارد یکی از مهمترین جاهایی که خطوط قرمز با هم تقاطع پیدا می کنند تعلیق یا حذف تحریم هاست که آمریکایی ها می خواهند تعلیق را به کار ببرند یعنی عملا چیزی به ما ندهند و در عوض همه چیز بگیرند و این از خطوط قرمز ماست.
حالا نتیجه چی می شود؟ آیا آمریکا کوتاه می آید یا ایران؟
به نظر نمی آید پاسخ کوتاه آمدن هیچ یک از طرفین باشد راه حلی که آمریکا انتخاب کرده است این است که توسط تحریم ها و پایین کشیدن قیمت نفت توسط کشورهای منطقه اقتصاد ایران را زخمی کرده است.
وقتی مریضی که دارد از زخم و بیماری رنج می کشد و به دکتر مراجعه می کند می بایست عامل زخم را خارج کرد و پانسمان کرد اما اگر مدام به جای پانسمان زخم به مریض مسکن تزریق کنند مریض کم کم توسط زخم خود از پا می افتد. حال آن که پزشکی دلسوز در آن سو دارد به مریض می گوید بیا عملت کنم و زخمت را خوب کنم ولی مریض یا از ترس درد عمل یا به خاطر نادانی به آن مسکن دلخوش می کند.
تمدید مذاکرات در حقیقت مسکنی است برای طولانی تر شدن اثرات زخم بر پیکره ی اقتصاد ایران حال آن که همانطور که پزشک دلسوز انقلاب گفتند می بایست با اقتصاد مقاومتی این زخم را عمل کنیم و به مسکن ها دل خوش نکنیم.
مطلب بسیار جالب و زیبایی بود . خوشحال میشم به سایته منم سری بزنی
با تشکر