پیش زمینه ی این پست حرف های دوستی است که مدام از خارج رفتن و درآمد ممکن در خارج می‌گوید. حرف هایی که سال ها پیش بسیار با آنها کشتی گرفته بودم تا توانسته بودم از این تشک کشتی بیرون بیایم.
این دنیا قوانینی دارد که شناخت این قوانین می‌تواند به ما در اینکه زندگی بهتری داشته باشیم کمک کند به این قوانین میگویند سنت های الهی که همان فعل خداوند می‌باشند. برای شناخت این قوانین کتاب قانون خدا یعنی قرآن بهترین مرجع است.
یکی از این قوانین سنت امداد الهی است به این مضمون که کلا هرکسی هر راه را که انتخاب کند در اون راه کمکش می کنیم
مَنْ کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاءُ لِمَنْ نُرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاهَا مَذْمُومًا مَدْحُورًا * وَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِکَ کَانَ سَعْیُهُمْ مَشْکُورًا
خوب حالا من نوعی باید راهم را انتخاب کنم. اون قله ای که می خوام برم کجاست؟ اگه می خوام برم دماوند و یکی توی راه سبلان دیدم باید از اشتباه درم بیاره. داداش! بیراهه می ریا! اگه می خوام برم اورست و یکی توی جاده دماوند دیدم باید جلوم را بگیره که داداش! این راه نه اون راهه ها
این انتخاب راه مهم ترین انتخاب زندگی است که از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می روم آخر ننمایی وطنم
اون وقت اگه قله مون را انتخاب کردیم دیگه نباید بیراهه بریم. نباید توی حاشیه بدون بالا رفتن حرکت کنیم. نباید هی به قله های دیگه نگاه کنیم. نباید ...
قله مان را انتخاب کنیم
